-
1 lack of moderation
-
2 lack of moderation
неумеренность Syn: excess, immoderationБольшой англо-русский и русско-английский словарь > lack of moderation
-
3 lack of moderation
неумеренностьАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > lack of moderation
-
4 lack of moderation
неумеренностьEnglish-Russian dictionary of technical terms > lack of moderation
-
5 lack of moderation
-
6 lack
læk
1. сущ.
1) недостаток, нужда;
отсутствие( чего-л.) for lack of ≈ из-за нехватки For lack of fuel, their plans were grounded. ≈ Из-за нехватки топлива им пришлось пересмотреть свои планы. lack of balance lack of capacity lack of conscientiousness lack of coordination lack of discipline lack of experience lack of faith lack of knowledge lack of land lack of logic lack of moderation lack of respect lack of restraint lack of scruple lack of understanding for lack of no lack of
2) а) нужда, стесненные обстоятельства б) голод Syn: famine, starvation ∙ Syn: absence, dearth, shortage, deficiency, want
1., need
1. Ant: adequacy, sufficiency, abundancy, ampleness, copiousness
2. гл.
1) испытывать недостаток, нуждаться;
не иметь( for) You shall never lack for money while I am alive. ≈ Пока я жив, у меня никогда не будет недостатка в деньгах. He will not lack for advisers. ≈ Он не будет иметь недостатка в советчиках. Syn: require
2) не хватать, недоставать He is lacking in common sense. ≈ Ему не хватает здравого смысла. Time is lacking for a full explanation. ≈ Нет времени на подробное объяснение. недостаток, нехватка;
(полное) отсутствие;
нужда - * of money недостаток денег - * of balance неуравновешенность;
(спортивное) отсутствие (ощущения) равновесия - * of judgement неумение разобраться - * of capacity отсутствие (нужных) способностей - * of land безземелье - to feel the * of smth. ощущуть недостаток в чем-л. - for * of smth. из-за недостатка чего-л, за отсутствием чего-л - for * of evidence за отсутствием улик - the plants died for * of water растения погибли из-за недостатка воды - no * of smth. достаточное количество чего-л;
обилие чего-л - they felt no * of food они не страдали от нехватки продовольствия - there was no * of people в людях не было недостатка испытывать недостаток (в чем-л), нуждаться (в чем-л), не иметь (чего-л) - to * courage не иметь достаточно мужества - to * a knowledge of French не владеть французским языком - the house *s a back door в доме нет черного хода - he *s words with which to express his thanks он не находит слов для выражения благодарности - he is *ing in courage ему недостает мужества - they are not *ing in food у них хватает продовольствия, они не испытывают нужды в питании - he *s nothing у него нии в чем нет недостатка;
у него есть все - he *s for nothing у него есть все нужное - you will nothing у него есть все нужное - you will not * for support from me я вас поддержу недоставать, не хватать, быть недостаточным - nothing is *ing for comfort есть все для удобства - five copies are *ing недостает пяти экземпляров - a subject on which information is *ing предмет, о котором ничего не известно - the vote *s three to be a majority до (абсолютного) большинства недостает трех голосов for ~ of из-за отсутствия, из-за недостатка в ~ не хватать, недоставать;
he is lacking in common sense ему не хватает здравого смысла lack испытывать недостаток, нуждаться, не иметь ~ испытывать недостаток, нуждаться;
не иметь ~ испытывать недостаток ~ не хватать, недоставать;
he is lacking in common sense ему не хватает здравого смысла ~ недостаток, нужда, отсутствие ~ недостаток, нужда;
отсутствие (чего-л.) ;
lack of balance неуравновешенность ~ недостаток ~ нехватка ~ нуждаться ~ отсутствие ~ of authority некомпетентность ~ of authority отсутствие доказательств ~ of authority отсутствие полномочий ~ недостаток, нужда;
отсутствие (чего-л.) ;
lack of balance неуравновешенность ~ of capacity отсутствие способностей ~ of care беззаботность ~ of experience недостаток опыта ~ of funds нехватка фондов ~ of funds отсутствие средств ~ of land безземелье ~ of legal intention отсутствие юридической силы ~ of legal rights отсутствие юридических прав ~ of means certificate справка об отсутствии средств ~ of money нехватка денег ~ of money отсутствие денег ~ of orders отсутствие заказов ~ of qualifications отсутствие квалификации ~ of support отсутствие поддержки ~ of title отсутствие права собственности no ~ (of smth.) обилие (чего-л.) -
7 lack
[læk] 1. сущ.1) недостаток, нужда; отсутствие (чего-л.)- lack of capacityFor lack of fuel, their plans were grounded. — Из-за нехватки топлива им пришлось пересмотреть свои планы.
- lack of conscientiousness
- lack of scruple
- lack of coordination
- lack of discipline
- lack of experience
- lack of faith
- lack of knowledge
- lack of land
- lack of logic
- lack of moderation
- lack of respect
- lack of restraint
- lack of understanding
- no lack of2)а) нужда, стесненные обстоятельстваб) голодSyn:•Syn:Ant:2. гл.1) ( lack for) испытывать недостаток, нуждаться в (чём-л.); не иметьYou shall never lack for money while I am alive. — Пока я жив, у тебя никогда не будет недостатка в деньгах.
He will not lack for advisers. — Он не будет иметь недостатка в советчиках.
Syn:2) не хватать, недоставатьTime is lacking for a full explanation. — Нет времени на подробное объяснение.
-
8 falta de naturalidad
• lack of moderation• lack of nourishment• self-conscious• self-consecration -
9 innaturalidad
• lack of moderation• lack of nourishment• unnaturalness -
10 desmesura
f.1 excess, want of moderation and order.2 impudence, insolence; rudeness.3 exaggeration.pres.indicat.3rd person singular (él/ella/ello) present indicative of spanish verb: desmesurar.* * *1 immoderation, disproportion* * *SF1) (=desproporción) disproportion2) (=exceso) excess, enormity3) (=falta de moderación) lack of moderation* * *femenino (liter) lack of moderation* * *femenino (liter) lack of moderation* * *( liter)lack of moderation* * *
Del verbo desmesurar: ( conjugate desmesurar)
desmesura es:
3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo2ª persona singular (tú) imperativo
desmesura sustantivo femenino excess
* * *desmesura nflack of moderation;comer con desmesura to gorge oneself* * *f lack of moderation -
11 Maßlosigkeit
f (Unmäßigkeit) immoderateness, lack of moderation; im Trinken, in der Sprache: intemperance; (Übertriebenheit) excessiveness; (Unbeherrschtheit) lack of restraint; (Grenzenlosigkeit) boundlessness* * *die Maßlosigkeitexcess* * *Maß|lo|sig|keitf -, -enextremeness; (= Übermäßigkeit) excessiveness; (= Grenzenlosigkeit) boundlessness; (im Essen etc) lack of moderation* * ** * *Maß·lo·sig·keit<->f kein pl extremeness* * *die; Maßlosigkeit s. maßlos: extremeness; inordinateness; grossness; excessiveness; boundlessness* * *Maßlosigkeit f (Unmäßigkeit) immoderateness, lack of moderation; im Trinken, in der Sprache: intemperance; (Übertriebenheit) excessiveness; (Unbeherrschtheit) lack of restraint; (Grenzenlosigkeit) boundlessness* * * -
12 inmoderación
* * *immoderation, lack of moderationinmoderación en la bebida excessive o immoderate drinking, lack of moderation in one's drinking* * *inmoderación nfimmoderation, excess* * *f lack of moderation* * * -
13 VAN-
a prefixed particle denoting lacking, under-, un-.* * *a particle prefixed to nouns and adverbs, [cp. vanr; Goth. and A. S. wan-, deficient; O. H. G. wana-]:—lacking, wanting: only used as a compd except in the phrase, of og van, or það er of sem van, now too much, now too little.B. In COMPDS van- is freq. as a prefixed particle, mostly denoting lacking, slowly, short, not sufficient, under-, but also simply as a negative, much like Gr. δυσ-: van-afla, -afli, adj. weak, waning in strength, Al. 5. Fms. vi. 107, Sks. 590. van-alinn, part. under-fed, Grág. i. 455. van-brúka. ð, to misuse; mod. van-brúkun, f. a misuse. van-burða, adj. born prematurely; v. eldi. 656 B. 7. van-búinn, part. unprepared, Korm. 202, Ld. 324, Fms. vi. 214, vii. 127, viii. 288. van-drengr, m. a bad man, Fs. 166. van-dæmt, part. under-judging, i. e. too leniently: hafa v. eða ofdæmt, Grág. (pref.) van-efni, n. pl. lack of means, Grág. i. 257, Band. 31 new Ed., Fms. viii. 23. van-erð, f.(?). inferiority, N. G. L. i. 212. van-farinn, part. in a strait, Fas. i. 518 (see also the verse); vér erum vanfarnir hjá honum, we are much short of him, Orkn. 332. van-ferli, n. things going wrong, Fms. x. 131. van-festr, part. badly fastened, MS. 4. 8. van-fylgt, n. part.; hafa v. e-m, to back one slowly, Bs. i. 739. van-færi, n. disability, Stj. 1. van-færr, adj. disabled, infirm, Fms. ii. 146, x. 354, xi. 325, Fas. i. 532, Bs. i. 393; vanærr ok ílla heill, Hom. 122. van-gá, f. lack of care. van-gefinn, see vargefinn. van-gerðing, f. a defective fencing, Gpl. 382. van-geymsla, u, f. = vangá, Ld. 128, Jb. 42, Dipl. v. 26. van-geymt, n. part.; hafa v. e-s, to neglect, H. E. ii. 110. van-giptr, part. married beneath one, Nj. 17, v. l. van-goldit, part. n. underpaid, Ó. H. 87. van-gætt, n. part. = vangeymt, Gþl. 463. van-gæzla, u, f. = vangeymsla, Grág. ii. 341, Fms. viii. 364. van-görr, part. defective, imperfect, imperfectly done, half done, Fms. vi. 13, x. 318, Bs. i. 59; ung Kristni ok mjök vangör, Fbr. 7; mér sýndisk vangört, faulty, Fms. x. 320. van-haft, n. part.; hafa v., not to get one’s due, Grág. i. 265. van-haga, að; impers., mig vanhagar um e-t, to miss a thing, want. van-hagr, m. dismay, disadvantage, Grág. ii. 49, Fms. xi. 245, Fær. 7: misconduct, Bs. i. 687. van-hald, n. a damage, loss; bíða vanhald af e-m, Fms. x. 421: in plur. ill-luck, thriftlessness, Band. 37 new Ed. van-haldinn, part. getting less than one’s due, wronged, H. E. ii. 126; ef þú þykkisk v., Ld. 108, Slurl. i. 77 C, Fas. ii. 297. van-hefnt, n. part. (better var-hefnt), Nj. 280, v. l. van-heiðr, m. dishonour, H. E. i. 562, Fas. ii. 289. van-heila, u, f. = vanheilsa, Bs. i. 353. van-heilagr, adj. profane. van-heilindi, n. failing health, illness, Fms. vii. 208, viii. 280, H. E. i. 12. van-heill, adj. [A. S. wanhâl], not hale, disabled, ill, Grág. i. 50, Fms. x. 420; e-m verðr vanheilt, to be taken ill, Grág. i. 277: = pregnant, Bret. 10. van-heilligr, adj. ill, wretched, Fms. vii. 30. van-heilsa, u, f. failing health, illness, Bs. i. 83, 84, 353 (v. l.), Grág. i. 226, Fms. vii. 157, passim. van-helga, að, to profane. van-helti, f., better vammhelti, q. v., Jb. 366 A. van-henta, t, to stand in need of, to want; hann kvað sér v. annat, he said it was not that he wanted, Ld. 212. van-hentr, adj.; e-m er e-t vanhent, it suits one not well, Fms. x. 260. van-herðr, part. not pushed up to one’s mettle, Fas. iii. 487. van-hirða, t; v. um e-t, to neglect. van-hirðing, f. = vangeymsla. van-hirzla, u, f. = vanhirðing, Sks. 446. van-hluta, adj. unfairly dealt with; verða v., to be worsted, Bjarn. 56, Ísl. ii. 255, Grág. i. 157, ii. 92, Fms. i. 306; rétta þeirra hlut er áðr eru v., Eb. 156. van-hlutr, m. an unfair share, Sturl. i. 47 C. van-hugaðr, n. part. [? A. S. vanhygig]; e-t er v. í máli, it was not well considered, Lv. 30. van-hyggja, u, f. a lack of forethought, Ld. 152; bæta fyrir vanhyggju mína, Valla L. 209. van-kunnandi, part. wanting in knowledge, ignorant, ill-informed, Gþl. van-kunnigr, adj. ignorant. van-kunnindi, f. ignorance, Gþl. (pref.) van-kunnusta (mod. van-kunnátta), u, f. want of knowledge, ignorance, H. E. i. 479. van-leitað, n. part.; e-s er v., examined imperfectly, Bs. i. 329. van-lofaðr, part. under-praised, Fms. vi. 196. van-lokinn, part. half paid, of debt; vanloknar skuldir, Grág. i. 93. van-luktr, part. half finished; ganga frá mörgu vanluktu, Sturl. iii. 279. van-lykta, að, to leave unfinished, H. E. i. 409. van-lyktir, f. pl.; með vanlyktum, unfinished, half done, Fms. vi. 13; ok var at vanlykðum nökkut, er hón þó höfuð hans, Ísl. ii. 333; hvárigar vanlykðir ( faults) er þær koma á goðans hendi, Grág. i. 94. van-mátta, adj. weak, sick, sore; í tána þá er v. var, a sore toe, Hrafn. 15. van-máttigr, adj. failing in strength, weak, impotent, Fms. v. 163. van-máttr, m. failing strength, illness, Eg. 565, Vápn. 17, Fms. ii. 12, Bs. i. 84. van-megin, n. weakness, Fms. vii. 156: a swoon, fainting, sló yfir mik hræzlu ok vanmegni, 108. van-meginn (van-megn, Stj. 20), adj. weak, feeble, Fms. i. 305, Stj. 20, v. l.; v. af megri, Fb. iii. 447; höndina þá má vanmegnu, an infirm hand, Sturl. i. 189. van-megna, adj. = vanmeginn. van-megna, að, to weaken; v. sterkjan hug, Al. 6: reflex., vanmegnast, to faint, sink down, Vídal. passim. van-menni, n. (van-menna, u, f., Lv. 30; vanmennur þær, Fms. xi. 257), a worthless person, Gísl. 149, Vápn. 15, Fms. iii. 149. van-meta, adj. in a weak, bad condition; var fótrinn v., of a sick leg. Bs. i. 344; vanmeta skepna, an ill-favoured creature. van-metnaðr, m. a disgrace, Grett. 160 A. van-mettr, part. hungry, Sól. 3. van-mælt, n. part.; eiga e-t vanmælt, if thou hast anything unsaid, anything to say, Bs. i. 668; hvárt mér verðr ofmælt eðr vanmælt, Nj. 232. van-mætti, n. an infirmity. van-refsaðr, part. not duly punished, Sturl. ii. 10. van-refst, n. part. = refsað; ef v. er af dómarans hendi, Gþl. 172. van-rekstr, m. = vanréttr, Fms. xi. 253, v. l. van-rétti, n. loss of right, Ls. 40; þola v., Ó. H. 238: a defeat, Ísl. ii. 367. van-réttr, m. = vanrétti, Fms. xi. 253. van-rækiliga, adv. carelessly, slovenly, Bs. i. (Laur. S.) van-rækja, t, to disregard, Stj. 157, Fms. xi. 423, K. Á. 72: reflex., vanrækjask e-n, Fms. viii. 252. van-rækt, f. lack of care, Gþl. 332, H. E. i. 251, Dipl. ii. 14. van-rætt, n. part. not fully discussed; v. er um e-t, Sks. 271 B. van-samit, part. unsettled, Stj. van-semd, f. a disgrace, offence, Bjarn. 67. van-signaðr, part. cursed, Stj., MS. 655 xx. 3. van-skörungr, m. = vandrengr, Fs. 4, Eg. 730. van-spurt, n. part. left unasked, Sks. 52, 191. van-stilli, n. lack of moderation, intemperance, Al. 45, 71; gefa svá kappsamliga mat, er á þessu mikit vanstilli, no measure, Ísl. ii. 337, Fms. vii. 162 (of a fit of insanity); v. lopts, Al. 55; þurfa menn ekki hér at lýsa v. ( men need not shew ill temper) fyrir þessa sök, Sturl. i. 101 C. van-stilling, f. = vanstilli. Hom. 25. van-stilltr, part. wanting in tempcr, rash, Fms. i. 207, x. 264; marglyndr, vandlyndr ok v., wanting in temper, 420; v. í orðum, vi. 324: excessive, Stj. 142. van-svarat, n. part. insufficiently answered, of a question; hafa v., H. E. ii. 93; vanspurt eða v., Sks. 270. van-svefta, adj. having too little sleep. van-sæmd, f. dishonour, contumely, Fms. ii. 291, vi. 109. van-sætti, n. discord, Sturl. i. 101, v. l. van-sök, f. a fault, offence, Magn. 524. van-talað, n. part. = vanmælt; er enn mart vantalað, Lv. 20; á ek við hvárigan ykkarn vantalað, I want to speak to neither of you, Fms. v. 327. van-talit ( van-talt), n. part. not full accounted for, short in the tally, Glúm. 385; oftalt, vantalt, Gþl. 478. van-tekit, n. part. pulled insufficiently, Eb. 242. van-traust, n. a lack of trust. van-trú, f. unbelief [Dan. vantro]; villa ok v., K. Á. 218, H. E. i. 390, Vídal. van-trúaðr, part. unbelieving, N. T., Vídal. van-trúnaðr, m. distrust, Fms. i. x. 398. van-unninn, part. unfinished; vanunnin verk, Grág. i. 157; lítið vas eptir vanunnit ( undone) í víngarðinum, Greg. 57. van-virða, t, to disregard, dishonour, put to shame, Ísl. ii. 238; affæra ok v., Bs. i. (Laur. S.): part. vanvirðr, Fms. ii. 67, Fs. 183; vanvirt, Fms. v. 326. van-virða, u, f. a disgrace, Fs. 60, 159, Eb. 128. van-virðing, f. = vanvirða, Fms. ix. 278, 289, Gþl. 157, 181. vanvirðu-lauss, adj. not disgracing, Grett. 118. van-virkja, u, f. a defect, fault, Stj. 158, Ísl. ii. 201, v. l. van-vit, n. [Dan. van-vid = insanity], want of thought, Nj. 135, v. l. van-vita, adj. insane, N. G. L. i. 213, Js. 79. van-vitað, n. part. not quite known; enn er v. nökkut um sættina, Bjarn. 56. van-vizka, u. f. foolishness, Al. 115. van-þakkað, n. part. not duly thanked; eiga e-m e-t v. van-þakklátr, adj. ungrateful. van-þakklæti, n. ingratitude. van-þekking, f. lack of knowledge. van-þyrmsla, u, f. violation; v. hátiða, Hom. 146. van-þökk, f. unthankfulness. -
14 неумеренность
Большой англо-русский и русско-английский словарь > неумеренность
-
15 destemplanza
f.1 unsettledness.2 disorder, intemperance; excess in the desires, or in the use of certain things.3 indisposition, an alteration in the pulse, not approaching fever symptoms.4 disorder, alteration in words or actions, lack of moderation.* * *1 (falta de sobriedad) intemperance2 (del clima) unsettledness3 (malestar general) indisposition4 (de un instrumento) dissonance5 figurado (falta de moderación) lack of moderation* * *SF1) (Mús) tunelessness2) (Med) (=fiebre) slight temperature, slight fever (EEUU); (=malestar) indisposition3) (=falta de moderación) intemperance, harshness4) (Meteo) unpleasantness, inclemency* * *b) ( del tiempo) unpleasantness* * *b) ( del tiempo) unpleasantness* * *2 (del tiempo) unpleasantness3 ( Mús) tunelessness* * *destemplanza nf1. [malestar] indisposition;tener destemplanza to feel out of sorts o under the weather2. [del tiempo, clima] unpleasantness3. [del pulso] irregularity, unevenness4. [en el tono, las palabras] harshness* * *f tunelessness -
16 sregolatezza
sregolatezza s.f.1 disorderliness; intemperance: sregolatezza di vita, dissolute living2 ( comportamento sregolato) dissolute behaviour: tutte queste sregolatezze ti costeranno care, all this recklessness will cost you dear.* * *[zregola'tettsa]sostantivo femminile lack of moderation, loose living* * *sregolatezza/zregola'tettsa/sostantivo f.lack of moderation, loose living. -
17 неумеренность
immoderation, lack of moderation; intemperance (в еде и т.п.)* * ** * *immoderation, lack of moderation; intemperance* * *excessexorbitanceexorbitancesexorbitancyintemperanceintemperances -
18 부절제
n. intemperance, lack of moderation, overindulgence; lack of self-control, lack of restraint (in speech or actions) -
19 descomedimiento
m.1 rudeness, incivility.2 excess, rudeness, lack of tact, insolence.3 lack of moderation, immoderateness.* * *1 rudeness, insolence* * *SM rudeness, discourtesy -
20 falta de método
• desultoriness• lack of memory• lack of moderation
См. также в других словарях:
Moderation theory — is a set of interrelated hypotheses that explain the process through which political groups eschew radical platforms in favor of more moderate policies and prefer electoral, compromising and non confrontational strategies over non electoral,… … Wikipedia
moderation — I noun abstemiousness, abstinence, alleviation, assuagement, avoidance of extremes, balance, calmness, composure, conservatism, constraint, continence, continentia, control, coolness, deliberateness, diminution, dispassionateness, economy,… … Law dictionary
lack of excess — index moderation Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
intemperance — Lack of proper self control, usually in reference to the use of alcoholic beverages. Cf.:incontinence (2). [L. intemperantia, fr. in , neg. + temperantia, moderation] * * * in·tem·per·ance ( )in tem p(ə )rən(t)s n lack of moderation esp habitual… … Medical dictionary
Lord Byron — For other holders of the title, see Baron Byron. For other uses, see Byron (disambiguation), Lord Byron (disambiguation) and George Byron (disambiguation). The Right Honourable The Lord Byron FRS Portrait of Lord Byron by Thomas Phillips … Wikipedia
AutoAdmit — Infobox Website name = AutoAdmit caption = url = http://www.autoadmit.com commercial = No type = Internet forum language = English registration = Required owner = Jarret Cohen author = Jarret Cohen launch date = 2004 03 17 current status = Active … Wikipedia
excess — I (New American Roget s College Thesaurus) n. immoderation, intemperance, dissipation, indulgence; superabundance, superfluity, extravagance, exorbitance; redundance, remainder.See sufficiency. Ant., moderation. II (Roget s IV) n. 1. [More than… … English dictionary for students
intemperance — index debauchery, dipsomania, exaggeration, greed, inebriation, waste Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Impotence — Im po*tence, Impotency Im po*ten*cy, n. [L. impotenia inability, poverty, lack of moderation. See {Impotent}.] 1. The quality or condition of being impotent; lack of strength or power, animal, intellectual, or moral; weakness; feebleness;… … The Collaborative International Dictionary of English
Impotency — Impotence Im po*tence, Impotency Im po*ten*cy, n. [L. impotenia inability, poverty, lack of moderation. See {Impotent}.] 1. The quality or condition of being impotent; lack of strength or power, animal, intellectual, or moral; weakness;… … The Collaborative International Dictionary of English
intemperance — in·tem·per·ance || ɪn tempÉ™rÉ™ns n. lack of moderation, overindulgence; lack of self control, lack of restraint (in speech or actions) … English contemporary dictionary